Banda Aceh - Spelen in Tsunami bootjes

Goedemorgen, goede nacht?!?!

Helemaal pannengaar stonden we dan rond half 4 smorgens op Medan airport. Onze vlucht ging om 8 uur, dus we hadden ruim de tijd om een beetje te hangen en slapen.

Vlucht is prima gegaan en we kwamen om iets over 10 aan in Banda Aceh bij de haven. Shit, net de boot gemist naar Pulau weh. De volgende gaat pas over 4 uur...
We waren allebei een beetje gesloopt en moe. Komt er ook nog iemand aan je kop zeuren met een of ander verkoop praatje om Banda Aceh te laten zien. Ga weg, laat ons met rust, ik ben chagrijnig!!
Een flesje cola (en wat suiker) verder bedachten we ons toch. Waarom 4 uur zitten wachten als we ook met Henkie (geen idee meer hoe hij heet) een beetje Banda Aceh kunnen verkennen. Tied zat toch?!

We hadden er allebei niet bij
stil gestaan dat dit gebied behoorlijk is getroffen door de tsunami in 2004.
In de taxi van vliegveld naar haven dachten we nog, wat staan er veel kapotte huizen... totaal niet aan gedacht!

Henkie nam ons mee in zijn tuktuk en daar gingen we dan!
Eenmaal in de tuktuk waren we blij dat we dit besloten hadden. Even iets anders dan zitten en hangen!
Henkie had vanalles in petto. Eerst gingen we naar een mega boot die door de tsunami 8 km het land in is gesleurd. Tja, daar sta je dan. Gewoon een megaboot tussen de huizen! Er was een museum bij en we hebben de beelden bekeken van voor, tijdens en na de tsunami. Ook de satellietbeelden liegen er niet om. Wat een ravage was het toen! De hele stad hebben ze opnieuw moeten opbouwen en er waren meer dan 70.000 slachtoffers! Ja, daar werden we even stil van.

Vervolgens nam Henkie ons mee naar het grote tsunami museum waar wederom veel beeldmateriaal was.
Daarna nam hij ons nog mee naar een plek waar maar weinig toeristen kwamen. We slingerden door wat straatjes, links, rechts en opeens pats boem, tussen de kleine huisjes liggen 2 boten! Zo bizar.
Henkie zei, klim er maar op, dat is echt leuk. Het lijkt net alsof de boot beweegt! De boot lag natuurlijk ontzettend schuin dus je moest behoorlijk scheef staan om überhaupt te kunnen blijven staan!
En ja, Henkie had gelijk, het leek echt net alsof de boot bewoog haha. Wat een gekke gewaarwording! Onze hersenen kunnen dit niet aan hahah!!
Dat was wel even leuk, maar als je aan de tsunami denkt is er eigenlijk niets leuks aan!

Hierna gingen we nog naar een massagraf. Beetje een griezelige gedachte. Daar lagen zo'n 50.000 slachtoffers... verder stonden er nog resten van gebouwen (voorheen het ziekenhuis) en een hoopje helikopter.

Na dit alles hadden we megahonger en Henkie nam ons mee naar een local restaurantje.
De tafel werd vol gezet met allemaal bordjes met eten. Echt niet normaal veel. Je moest eerst een bordje leegeten en dan aan het andere beginnen, want je betaalde het aantal bordjes wat leeg/aangespannen was. En het vlees ging per stuk, dus had je er 2 op, betaalde je er ook maar 2. Haha super leuk was het. Het eten was super lekker en we mochten alles met de handen eten. Lekker vetzakken dus!
En ik weet trouwens zeker dat er grei op tafel stond waarvan os mam nog nooit gehoord heeft haha!

Ohja en naast ons zat een bruiloft met de hele familie te eten. Hahaha waarom ook niet hè!
Henkie heeft een tuktukvriend in Pulau Weh. Hij heeft deze gebeld en opdracht gegeven om ons op te halen wanneer we arriveren op Pulau Weh.
Haha oké, chill, is dat ook geregeld!

Na deze heerlijke maaltijd werd het echt tijd om naar de haven te gaan! We moesten zelfs rennen haha. Die 4 uurtjes hebben we dus goed omgekregen!

Helaas gaan we met de slowboat, dus het gaat 2 uurtjes duren voordat we op Pulau Weh zijn!
Wij gaan lekker hangen en stinken tussen de locals op de overvolle boot!!

Juww Haii XXX